سلسلهٔ ایلخانان مغول، دوره‌اى را در هنر ایران آغاز کرد که تأثیرات زیادى از هنر شرق دور گرفت. ایران در زمان فتوحات مغول، یک گذشتهٔ فرهنگ اسلامى بالغ بر پانصد سال را از سرگذرانده بود. با پذیرش دین اسلام از جانب مغولان، احداث بناهاى مذهبى و یا ترسیم خرابى‌هاى گذشته آغاز شد. و آنها این فرهنگ اسلامى را جذب نمودند. به‌دلیل روابط مغولان با شرق دور، هنرهاى شمایل‌نگاری، نگارگری، سفالگرى و سایر هنرهاى تزئینى با الهام از هنر شرق دور در هنرهاى دورهٔ ایلخانان منعکس گردید.
نخستین تهاجم مغول‌ها بخش‌هاى شمالى ایران را به زیر سلطه در آورد. و اوگتاى جانشینِ چنگیزخان، ایران را به‌طور کامل فتح کرد. تنها مرکز تشکیلاتى مغولان در خراسان مستقر بود. با آمدن هلاکوخان در ۶۵۴ حکومت واقعى مغولان در ایران آغاز شد و نواحى خراسان، آذربایجان، عراق، گرجستان، ارمنستان و بخشى از آسیاى صغیر تحت سلطهٔ آنها درآمد. هلاکو بغداد را نیز متصرف شد و بر سلطهٔ عباسى خاتمه داد.
از زمانى‌که حکام مغول شروع به بازسازى ایران ویران شده کردند، از برخوردِ فرهنگ‌هاى مختلف حمایت نمودند و هنرمند و پیشه‌وران و دانشمندان و نویسندگان، سرزمین‌هاى مختلف را به دربار خود جذب نمودند. در این دوره کسانى چون مولانا جلال‌الدین روحى و سعدى شیرازى ظهور کردند و در واقع شعر عرفانى به اوج عظمت خود رسید.
از حوادث مهم این عصر انتشار زبان فارسى در خارج از ایران بود. به‌طورى‌که زبان رسمى امپراتورى عظیم مغول گردید و از یک طرف در هند و ماوراءالنهر و از سویى در آسیاى صغیر رواج یافت.
